(จ.).จับเจี๋ยว น. หม้อดินเล็ก ๆ มีพวยและที่จับสําหรับต้มนํ้า. (รูปภาพ จับเจี๋ยว)จับฉ่าย น. ชื่ออาหารอย่างจีนชนิดหนึ่งที่ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง.
(จ.).โต้โผ น. (จ.).ไต๋ (ปาก) น. กลเม็ด ทีเด็ด ความลับ เจตนาแท้จริงซึ่งซ่อนเร้นไว้; ไพ่ตัวสําคัญซึ่งปิดไว้ไม่ให้คู่แข่ง รู้.
(จ.).เก๊ก (ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).เกาเหลา [–เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด.
(จ.).แป๊ะซะ น. ชื่ออาหารใช้ปลานึ่งจิ้มนํ้าส้มกินกับผัก. (จ.).โป๊ ก. ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง เช่น ยาโป๊ ทําสิ่งยังบกพร่องอยู่ให้สมบูรณ์ เช่น เอาสีโป๊ตรงที่เป็นช่อง เป็นรู ก่อนทาสีเอาปูนโป๊รอยที่ชํารุด. (จ. โป้ว ว่า ปะชุนเสื้อผ้า ซ่อมแซม บำรุงร่างกาย). เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย เช่น รูปโป๊ มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด เช่น แต่งตัวโป๊.โปเก (ปาก) ว.
เครื่องถ้วยปั้นที่ทํามาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน.กาน้า น. ชื่อไม้ต้นชนิด Canarium album (Lour.) Raeusch. ในวงศ์ Burseraceae ผลคล้ายสมอบางชนิด กินได้ มีถิ่นกําเนิดในประเทศจีน สมอจีน ก็เรียก.เกาลัดจีน น. ลิ่นฮื้อ น. มาตราวัดระยะของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.โลโล โลโล้ น.
(จ.).ซาลาเปา น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. (จ.).ซินแส น. หมอ ครู จีนแส ก็ว่า.
ชื่อแพรจีน มีหลายชนิด.หลี [หฺลี] น. ชื่อมาตราจีน คือ ๑๐ หลี เป็น ๑ หุน.หอง ๑ น. ชื่อแกงอย่างจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อหมูเป็นต้นต้มกับดอกไม้จีนหรือหน่อไม้แห้งและถั่วลิสง.หุ้ยหุย ๒ น. พวกจีนฮ่อที่นับถือศาสนาอิสลาม.เหลา ๓ [เหฺลา] น. (จ.).ไหหลำ น. ชื่อเกาะอยู่ในทะเลจีนนอกฝั่งมณฑลกวางตุ้ง ชนชาติจีนสาขาหนึ่งอยู่ที่เกาะชื่อนี้.
ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).กังฉิน ว. คดโกง ไม่ซื่อตรง. (จ. กังฉิน ว่า อำมาตย์ทุจริต อำมาตย์ทรยศ).กุ๊ย น.
เครื่องดนตรีจีนชนิดหนึ่ง รูปคล้ายพระจันทร์ครึ่งซีก ใช้ตี. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทําเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. เถ้าแก่เนี้ย น.
คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).เกี๊ยว น. ของกินชนิดหนึ่งใช้แผ่นแป้งสาลีตัดเป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ห่อหมูสับเป็นต้น.
เก่าแก่จนใช้การไม่ได้ดี. ปาท่องโก๋ น. แป๊ะ (ปาก) น. ชายจีนแก่; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.โป น.
พวก หมู่ เหล่า โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็น เหล่า. (จ. ว่า ประเทศ).ก๊ง (ปาก) ก. ดื่ม (ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า. หน่วยตวงเหล้าโรงเป็นต้นตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ ลูกบาศก์เซนติเมตร.
ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อกุ้งผสมแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อนกลม ๆ ยาว ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุกกินกับน้ำจิ้ม. ที่ฝังศพของชาวจีน ฮวงจุ้ย ก็ว่า. (จ.).ฮวน น. คําที่จีนใช้เรียกคนต่างชาติ. (จ.).ฮ้อ (ปาก) ว. (จ.).ฮ่อยจ๊อ น.
การทําบุญให้แก่ผู้ตายตามพิธีของนักบวชนิกายจีนและญวน มีการสวดและเผากระดาษที่ทําเป็นรูปต่าง ๆ มีบ้านเรือน คนใช้ เป็นต้น. (จ.).กงสี น. ของกองกลางที่ใช้รวมกันสําหรับคนหมู่หนึ่ง ๆ หุ้นส่วน บริษัท. (จ. กงซี ว่า บริษัททําการค้า กิจการที่จัดเป็นสาธารณะ).กวยจั๊บ น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งที่ใช้ทำเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่หั่นเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ต้มสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น.
เรียกหญิงจีนที่เป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นภรรยาของเถ้าแก่. แผ่นโลหะสัมฤทธิ์ รูปคล้ายถาด ตีให้มีเสียงดัง เป็นของจีนใช้. โผ (ปาก) น. บัญชีรายชื่อบุคคลที่เตรียมไว้ล่วงหน้า. (จ. โผว ว่า บัญชี). เส้นหมี่ขนาดเล็ก ๆ ทำด้วยแป้งสาลี ตากแห้งเก็บไว้ได้นาน.
(จ.).เกาเหลียง ๑ [–เหฺลียง] น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).เกาเหลียง ๒ [–เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).เก้าอี้ น.
ที่สุดท้าย ล้าหลังที่สุด. (จ.).บ๊ะจ่าง น. ชื่ออาหารคาวของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนำมาผัดน้ำมัน มีไส้หมูเค็มหรือหมู พะโล้ กุนเชียง ไข่เค็มเฉพาะไข่แดง กุ้งแห้ง เห็ดหอม เป็นต้น ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก.
ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าปั้นเป็นลูกกลม ๆ ต้มน้ำตาล. ชาวจีนพวกหนึ่งในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกว่า จีนแคะ เรียกภาษาของชาวจีนพวกนี้ว่า ภาษาแคะ. ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อขงจื๊อ.ขิม น.
(จ. จัง).จีนเต็ง น. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทําการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น). (จ.).จีนแส น. หมอ ครู ซินแส ก็ว่า. (จ. ซินแซ).เจ น.
ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ยำปลาดิบ ๆ ด้วยน้ำส้มและผัก. (จ. ฮื่อแซ ว่า ปลาดิบ).เฮง (ปาก) ว. โชคดี เคราะห์ดี. (จ. เฮง ว่า โชคดี).เฮงซวย (ปาก) ว.
ชื่อไม้ต้นชนิด Pyrus pyriflora L. ในวงศ์ Rosaceae ผลเนื้อกรอบ รสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย กลิ่นหอม. (จ.).โสหุ้ย น.
ชนชาวเขาพวกหนึ่งอยู่ทางแถบใต้ของประเทศจีน. เจ้านายชั้นสูงของจีน. เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง.
(จ.).ซีอิ๊ว ซี่อิ้ว น. เครื่องปรุงรสอย่างน้ำปลา ทำด้วยถั่วเหลือง น้ำปลาถั่วเหลือง ก็เรียก อย่างใสเรียกว่า ซีอิ๊วขาว อย่างข้นเรียกว่า ซีอิ๊วดำ ถ้าใส่น้ำตาลทรายแดง เรียกว่า ซีอิ๊วหวาน. (จ.).ซึ้ง ๑ น. (จ. เล่งซึ้ง).เซ้ง (ปาก) ก.
(จ.).ฮั้ว (ปาก) ก. รวมหัวกัน ร่วมกันกระทำการ สมยอมกันในการเสนอราคาเพื่อมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม. (จ.).ฮื่อฉี่ น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้หูปลาฉลามตุ๋น. (จ. ฮื่อฉี่ ว่า ครีบปลา).ฮื่อแซ น.
พระเจดีย์แบบจีน. ทําให้มีส่วนเสมอกัน เฉลี่ย. (จ.).เถ้าแก่ น. ตำแหน่งข้าราชการฝ่ายในในพระราชสำนัก; ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในการสู่ขอและการ หมั้น; เรียกชายจีนที่เป็นผู้ใหญ่และมีฐานะดี เรียกชายจีนที่เป็นเจ้าของกิจการ. (จ. เถ่าแก่). บ๊วย ๒ (ปาก) ว.
หัวหน้าคณะมหรสพ มีละคร งิ้ว เป็นต้น โต้โผ ก็เรียก. (จ.).ตั้วสิว ก. ซ่อมแซม เช่น ต้องตั้วสิวสําเภาเอาเข้าอู่. (จ.).ตั้วเหี่ย น.
เลิกล้มกิจการเพราะหมดทุน; สิ้นสุด. (จ.).เจี๋ยน น. กับข้าวอย่างหนึ่ง มีปลาทอดแล้วปรุงด้วยเครื่องต่าง ๆ เรียกว่า ปลาเจี๋ยน. (จ. เจี๋ยน ว่า เคลือบนํ้าตาล เชื่อมนํ้าตาล).แจ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี เจ ก็ว่า. (จ.).โจ๊ก น.
(จ.).บะหมี่ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี เป็นเส้นเล็ก ๆ มีสีเหลือง ลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่อง มีหมูเป็นต้น. การพนันชนิดหนึ่ง เล่นโดยเจ้ามือจะเป็นผู้ซัดหรือฝัดลูกบาศก์ซึ่งมี ๖ หน้า เขียนเป็นรูปนํ้าเต้า ปู ปลา เสือ ไก่ และกุ้ง ให้ลูกค้าแทง. หลิน [หฺลิน] น.
เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ คุณภาพต่ำ ไม่ดี เช่น คนเฮงซวย ของเฮงซวย เรื่อง เฮงซวย. (จ. เฮง ว่า โชคดี ซวย ว่า เคราะห์ร้าย เฮงซวย ว่า ไม่แน่นอน).เฮี้ยน (ปาก) ว. มีกําลังแรงหรือมีอํานาจศักดิ์สิทธิ์ที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้. (จ.).หลี [หฺลี] น. ชื่อมาตราจีน คือ ๑๐ หลี เป็น ๑ หุน.หลีโก ดู ไน ๒.
เอาหมัดกระแทกเอา. ประทัง พอถูไถ ชดเชย เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. (จ.).เต๋า ๒ น. ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ เต้า ก็ว่า. (จ.).เต้าเจี้ยว น. ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสําหรับปรุงอาหาร.
ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สําหรับใช้โกยดินเป็นต้น บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).เปาะเปี๊ยะ น. (จ.).เปีย ๑ น. (จ.).เปีย ๒ น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทําด้วยแป้งเป็นชั้น ๆ มีไส้ใน ขนมเปียะ หรือ ขนมเปี๊ยะ ก็ว่า.